دبیرکل حزب رفاه ملی افغانستان گفت: اینکه چرا هیچکدام از احزاب در نشست دوحه از سوی سازمان ملل دعوت نشدند، یک اقدام مشکوک است.
محمدحسن جعفری، دبیرکل حزب رفاه ملی افغانستان با اشاره به حضور طالبان در نشست سوم دوحه در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: نشست سوم دوحه به‌رغم تبلیغاتی که در مورد آن شده بود، چندان خروجی مشخصی در بر نداشت؛ چراکه مقام‌های ارشد طالبان در این نشست شرکت نداشتند و صرفاً سخنگوی این جریان در این رویداد حضور داشته است. در این راستا باید توجه شود که نشست دوم هم به نوعی برگزار شد که طالبان به صورت خیلی کمرنگ در آن ظاهر شد اما این جریان در نشست سوم به دنبال آن بودند که بتوانند کسب مشروعیت را نهایی کنند و حتی در این مسیر از ایران هم بابت روابط دوجانبه با کابل قدردانی کردند. در این مسیر طالبان همچنان مدعی آن است که می‌تواند افغانستان را به بهترین نحو اداره کند اما با وجود کمک‌هایی که حتی آمریکا آن را به کابل ارائه می‌دهند، این جریان مجدداً افغانستان را با مشکلات زیادی روبه‌رو کرده است.
وی ادامه داد: در این مسیر اخیراً دونالد ترامپ، رئیس جمهوری پیشین ایالات متحده در مناظره با ترامپ به خروج آمریکا از افغانستان اعتراض کرد ولی بحث اینجاست که هنوز هم افغانستان با مشکلات زیادی در این راستا روبه‌رو است که طالبان نتوانسته آنها را حل و فصل کند. واقعیت این است که سازمان ملل در این نشست باید به سمت و سویی متمایل می‌شد که طالبان را به این فهم برساند که می‌بایست مشکلات تحصیل و کار زنان را در افغانستان حل و فصل کنند، اما متأسفانه این مشکلات همچنان لاینحل باقی مانده است. حتی همین حالا هم زنان افغانستان در زندان قرار دارند و دیده‌بان حقوق‌بشر هم در این راستا هشدارهای مشخصی را صادر کرده است. این در حالیست که طالبان اساساً بحث شریعت را به صورت صحیح متوجه نشده است؛ به گونه‌ای که همین حالا در عربستان سعودی اصلاحات اجتماعی و فرهنگی در حال اجرایی شدن است.
این تحلیلگر مسائل افغانستان تصریح کرد: به نظرم اگر این روند در افغانستان ادامه پیدا کند، کشور باز هم صدها سال به عقب رانده خواهد شد. ما همین حالا در افغانستان هیچگونه قانون اساسی نداریم و حتی قانون اساسی قدیم هم توسط طالبان کنار گذاشته شد. از سوی دیگر هیچ آثاری مبنی بر اینکه قرار است حکومت فراگیر در افغانستان شکل بگیرد هم به چشم نمی‌خورد و طالبان اساسا این موضوع را انکار می‌کند. تمام این مسائل باعث شده تا یک ابهام بزرگ در افغانستان در مورد وضعیت کنونی و آینده این کشور شکل بگیرد. به همین جهت است که می‌گویم باید در این خصوص جامعه ملل به فکر چاره باشند و اوضاع فعلی را به سمت دیگری جهت‌دهی کنند تا موانع از هر جهت برطرف شود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: اگر دنیا طالبان را به رسمیت بشناسد، بدون شک مردم افغانستان آنها را به رسمیت نخواهند شناخت و عملاً آنها را مشروع نمی‌دانند. این اصطکاک همچنان در داخل و خارج از افغانستان وجود دارد و در مجموع باید بگویم که سازمان ملل هم باید از حیثیت و عزت خود در این پرونده دفاع کند و نگذارد در شرایط نگران کننده فعلی، این بحران‌ها به سایر لایه‌های افغانستان هم سرایت کند. این در حالیست که همچنان تهدیدهای امنیتی اعم از داعش و القاعده در افغانستان وجود دارد اما ما شاهد آن هستیم که در نشست دوحه هیچکدام از احزاب دیگر حضور نداشتند و این نوعی از یکجانبه‌گرایی را نشان می‌دهد. به همین جهت باید توجه داشت که عملاً خروجی نشست‌ها در مجموع مفید نبوده و اینکه هیچکدام از احزاب در این نشست از سوی سازمان ملل دعوت نشدند، یک اقدام مشکوک است.